Ciemne chmury

Jan Kochanowski "O żywocie ludzkim"

Fraszki to wszytko, cokolwiek myślimy,

Fraszki to wszytko, cokolwiek czynimy;

Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy,

Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy:

Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,

Wszytko to minie, jako polna trawa;

Naśmiawszy się nam i naszym porządkom,

Wemkną nas w mieszek, jako czynią łądkom.

___________________________

Sobotnie rowerowanie pod niebem pełnym ciemnych chmur. W każdej chwili mógł lunąć deszcz. Na szczęście mnie dopadła tylko mała liczba kropli deszczu, który najwyraźniej "przeszedł" gdzieś obok, a już byłem pogodzony z tym, że tym razem na sucho to z tego rowerowania nie uda mi się powrócić...
Jadąc zauważyłem goniące się dwie sarny, ale były tak szybkie, że nie udało się mi wykonać udanego zdjęcia. Gdy zauważyłem parę żurawi, pstryknąłem kilka zdjęć, które zamieszczam poniżej.
Na drodze szutrowej trafiłem na "tarkę"...

Chmury zaczęły straszyć swym kolorem

Było coraz ciemniej

Zaczęło nawet kropić

Znak

Tarka

- "Popatrz, popatrz, człowiek na rowerze, postrasz go trochę!"

- "Uciekaj stąd, to nasze terytorium!"

- "Pojechał sobie, pewnie przestraszył się moich wspaniałych skrzydeł, więc dalej możemy spokojnie spacerować..."

Ze starej prasy:

"Kurjer Warszawski" nr 128, wtorek, 11 maja 1926 r., wydanie wieczorne: